Het begin
In november 2013 is het fundament gelegd voor Wooncollecief REMISE. Brainstormend over de toekomst werd het idee opgevat om een gemeenschappelijk woonproject te starten. De werknaam van het project werd "Widt", wat staat voor "Wonen in de Toekomst". Met steun van KilimanjaroWonen zijn vele locaties onderzocht, er is veel overlegd met de gemeente Tilburg. Er is uitgebreid nagedacht over wensen en ideeën en die zijn vastgelegd in onze 'Missie en visie'
In 2023 kregen we de mogelijkheid om van Triborgh grond te kopen in 'Fabriekskwartier' in Tilburg. We zijn een haalbaarheidsonderzoek gestart om te kijken of het financieel haalbaar is en hoe we ook huurders bij de groep kunnen betrekken. Het oprichten van een Wooncoöperatie hebben wij uitgebreid onderzocht, maar is zonder steun niet haalbaar gebleken. Dat betekent dat er nu alleen koopappartementen zijn.
In februari 2024 is ons haalbaarheidsonderzoek positief afgerond en nu gaan we van start in Fabriekskwartier in Tilburg. Wij gaan 24 appartementen, een gemeenschappelijke huiskamer met keuken, een wasserette, klusruimte en fietsenberging bouwen rond een gemeenschappelijke tuin. De vorm van het gebouw, met de galerij en ingang van de appartementen aan de binnenzijde is ook al een uitnodiging voor ontmoeting en gezamenlijke activiteiten.
De meeste leden van de huidige groep zijn 60 plus, maar er is zeker plaats voor jongere bewoners. Het doel is zo lang mogelijk zelfstandig te blijven wonen, samen activiteiten te ontplooien, zoals inspirerende gesprekken voeren, tuinieren, muziek maken, etc. Goed nabuurschap en onderlinge hulp kunnen de zelfredzaamheid versterken en de onderlinge betrokkenheid bevorderen. Kortom; participatie in de praktijk!
"Prettig wonen met mensen in een fijne omgeving en in onderlinge betrokkenheid"
Missie en visie
Wooncollectief REMISE creëert een vorm van gemeenschappelijk wonen, waarbij we bewust kiezen om met elkaar te wonen. Iedereen heeft een eigen appartement en daarnaast hebben we gemeenschappelijke voorzieningen, die we met elkaar delen. Ook het delen van spullen zoals bijvoorbeeld gereedschap en auto’s behoort tot de mogelijkheden. We streven naar het bevorderen van sociale activiteiten, wederzijdse hulp en een gevoel van verbondenheid tussen de bewoners. Om dit te bevorderen is het meedoen aan de werkzaamheden, vergaderingen, beslissingen van de groep dan ook een uitgangspunt. De besluitvorming is gebaseerd op de sociocratische methode. Zó samenwonen vraagt om de vaardigheid van feedback geven en ontvangen. Goed nabuurschap en onderlinge hulp versterken zelfredzaamheid en bevorderen de onderlinge betrokkenheid. Kortom; participatie in de praktijk! We willen een inclusieve groep met diverse leeftijden. We gaan duurzaam wonen. Zowel bouwen als leven willen we zo duurzaam mogelijk doen. We kiezen voor het centrum van Tilburg om ook betrokken te zijn bij het gebeuren in de stad. Visie : Om dit alles te bereiken willen we max. 24 wooneenheden bouwen - in het centrum van Tilburg - met daarbij gemeenschappelijke ruimtes zoals een huiskamer, een wasserette, een fietsenhok, een klusruimte en een tuin. Door het aanbieden van deze ruimtes creëren we kansen voor ontmoeting, samenwerking en het opbouwen van vriendschappen. Het wordt een plek waar je je buren echt kent en tegelijkertijd ook je privacy hebt. Waar je laagdrempelig anderen kunt ontmoeten en waar betrokkenheid verder reikt dan je eigen woning. Kortom een plek waar je je thuis voelt.
Kernwaarden:
1. Gezamenlijkheid: Gemeenschappelijk wonen: een project waarin we elkaar kennen, voorzieningen delen en gezamenlijke zorg voor elkaar, de leefomgeving en de buurt, dragen.
2. Duurzaam wonen: We streven naar zo duurzaam mogelijk bouwen en naar nul op de meter appartementen c.q. woningen. In ons dagelijks leven belasten we het milieu zo min mogelijk.
3. Inclusiviteit: Iedereen die onze missie en visie deelt is welkom.
Gemeenschappelijk wonen iets voor jou?
Samen bouwen aan meer dan een huis
Wij zijn een groep mensen die samen hun eigen plek creëert.
Niet alleen stenen stapelen, maar ook gemeenschap bouwen.
In verschillende werkgroepen werken we aan alle aspecten van ons toekomstig woonproject, alles wat ons leven hier straks kleur geeft.
Samen zorgen de werkgroepen ervoor dat elk aspect van het project de aandacht krijgt die het verdient.
Het meedoen in een werkgroep is een belangrijk onderdeel van ons proces. Je leert elkaar beter kennen in kleinere groepen, waardoor er meer vertrouwen en gezelligheid ontstaat.
Zo bouwen we stap voor stap niet alleen aan woningen, maar ook aan een betrokken gemeenschap waarin iedereen een bijdrage levert vanuit zijn of haar mogelijkheden en talenten. Samen maken we stap voor stap iets bijzonders — een plek waar betrokkenheid, plezier en duurzaamheid de basis vormen.
Een plek die we straks vol overtuiging thuis kunnen noemen.
We staan open voor nieuwe mensen die zich herkennen in deze manier van samen wonen en bouwen.
Sparren over onze website
Werkgroepen
In verschillende werkgroepen werken we aan alle aspecten van ons toekomstig woonproject, alles wat ons leven hier straks kleur geeft. De werkgroep Bouw houdt zich o.a. bezig met het ontwerp en de praktische uitvoering van de woningen en de gemeenschappelijke ruimtes. In overleg met de architect worden keuzes gemaakt over indeling, materiaalgebruik, duurzaamheid en kosten. De werkgroep Activiteiten organiseert bijeenkomsten, excursies en informele activiteiten zoals gezamenlijke etentjes en feesten. Met als doel om elkaar beter te leren kennen en het groepsgevoel te versterken. Zo ontstaat stap voor stap de basis voor de gemeenschap die we straks samen zullen vormen. De werkgroep Werving onderhoudt de contacten met geïnteresseerden en verzorgt de communicatie naar buiten. Zij informeren nieuwe leden, beheren de website en de nieuwsbrief en zorgen dat onze waarden en plannen zichtbaar worden voor de buitenwereld. De werkgroep Financiën bewaakt het overzicht van begrotingen, subsidies, leningen en bijdragen van leden. De werkgroep Triborgh overlegt met Triborgh Gebiedsontwikkeling, wat een samenwerkingsverband is van vijf bouwbedrijven en twee grote woningbouwcorporaties, over o.a. de grondaankoop en de gebiedsontwikkeling. Dankzij deze werkgroep is de straatnaam bijvoorbeeld met succes gewijzigd. De werkgroep Gemeenschappelijke ruimtes denkt na over inrichting van de tuin en de gemeenschappelijke ruimtes. Er vormen zich misschien weer nieuwe werkgroepen naarmate het project vordert. Zeker als we er eenmaal gaan wonen. Denk maar aan onderhoud, afval of buurtcontact.
Persoonlijke verhalen
Van 'Wonen in de Toekomst'
naar 'Wooncollectief REMISE'
In het jaar voordat ik met pensioen ging, hield de toekomst, mijn/onze toekomst mij sterk bezig: ‘Hoe gaat mijn leven/ons leven eruit zien, hoe blijf ik betrokken bij wat er gebeurt buiten mijn eigen kringetje en hoe wonen wij over een aantal jaren?’ Mijn droom was om vóór mijn 75e met mijn vrouw op een plek te wonen waar wij heel oud konden worden. In juli 2013 raakte ik op een zoele zomeravond op een terras aan de Piushaven in gesprek met een mij onbekende vrouw over wonen in de toekomst. Onze ideeën over met meerdere mensen samen wonen met een privé gedeelte en een gezamenlijk gedeelte kwamen overeen. Dat bracht mij op het idee om meerdere mensen hierbij te betrekken. Zo gezegd, zo gedaan. In november 2013 zaten we met 10 mensen bij ons thuis rond de tafel. Wij droomden hardop van een gebouw met levensloopbestendige woningen/appartementen, met een gezamenlijke huiskamer en dito tuin, binnen de ringbanen van Tilburg voor de nodige reuring en voorzieningen bij de hand, liefst een combinatie van huur- en koopwoningen, met mensen uit verschillende leeftijdscategorieën en met betrokkenheid op elkaar. Het balletje is gaan rollen: wij ontwikkelden een wensenlijst, gingen locaties bekijken en liepen onze eerste frustraties op, wij kwamen in contact met KilimanjaroWonen (een bureau dat CPO-ontwikkeling ondersteunt), wij presenteerden ons plan in de gemeenteraad en vele gespreken en een aantal jaren later maakten wij de afspraak met Triborgh, de ontwikkelaar van Fabriekskwartier, dat zij voor ons een plek in hun plan gingen reserveren. Nu, anno 2024, ik ben inmiddels 75, ligt er een plan, wij hebben een inspirerende groep mensen die mee doen en wij hebben een datum, waarop wij er zouden moeten kunnen gaan wonen: nog 2,5 jaar te gaan. Het is zó mooi om te ervaren dat ik mijn droom ben gaan delen met een groep mensen, met wie wij hard werken om onze droom te realiseren.
Wies: Als je meedoet spring je op een rijdende trein
Een paar maanden geleden ben ik mee gaan doen met het project wooncollectief Remise. Bij wijze van toeval stuitte ik op het krantenartikel over de informatieavond Remise, het hing uitgeknipt bij een vriendin aan het prikbord. Ik woon niet in Tilburg, dus ik lees de krant niet waar het stukje in stond. Ik woon in Moergestel, 35 jaar geleden zijn Frank en ik daar gaan wonen met onze dochters van 1 en 3 jaar. We verhuisden voor de tuin , het leuke oude huis waar we met veel enthousiasme gingen klussen. Het dorp is rustig en ideaal voor kinderen, we konden zelfs meedenken over het opzetten van een nieuwe openbare school, voorheen waren er alleen katholieke scholen. Mijn werk was altijd in Tilburg, voor cultuur en kroeg ben ik ook vaak die kant op gekomen. Momenteel woon ik alleen in dat mooie oude huis, Frank is overleden en mijn dochters zijn natuurlijk het huis uit. Meer dan 10 jaar geleden ben ik gaan kijken naar een huisje in Tilburg, kleiner en dichterbij de plekken waar ik graag kom. En er zijn veel aantrekkelijke huisjes voorbij gekomen, maar geen enkele keer voelde ik verbondenheid, miste het vertrouwen dat ik me daar thuis zou gaan voelen. Wie worden mijn buren, zijn het mensen wiens neus een beetje dezelfde kant op opstaat als de mijne? En hoe staat mijn neus dan? Natuurlijk heb ik daarover nagedacht en ik denk dat er in mijn studententijd al een zaadje geplant is, ik vind het fijn om met mensen te zijn. Om te kunnen zeggen wat me bezig houdt, om samen vorm te geven aan een goede wereld, om elkaar te inspireren en te motiveren, om van elkaar te leren en creatief te zijn. Ik ben met de mensen van Remise meegegaan en het voelt heel goed. Ik voel de verbondenheid en de verantwoordelijkheid om iets goeds op te zetten. We denken na over milieuvriendelijk bouwen, over een natuurlijke tuin , over een groepsruimte waar we elkaar kunnen treffen en activiteiten kunnen ontplooien. De oude garde van de groep is al vele jaren aan het zoeken naar een goede plek, ze hebben al veel werk verzet. De beeldspraak van Willy kwam voorbij: als je meedoet, spring je op een rijdende trein. Ik heb het idee dat ik op het juiste perron stond en voel dat deze trein naar een mooie bestemming rijdt.
We keken elkaar aan…
daar gaan we heen..!
Odilia en Gerard, hoe zijn jullie bij Remise beland? Afgelopen zomer zagen we in het Stadsnieuws een bericht van Wooncollectief Remise. Er werd een informatiedag georganiseerd bij Burgemeester Jansen. Dachten jullie al langere tijd aan het wonen in een wooncollectief? In 2013 lazen we in de toenmalige Tilburgse Koerier het verhaal van enkele mensen, die het initiatief hadden genomen om met gelijkgestemden een wooncollectief op te starten. Het sprak ons aan: omzien naar elkaar, gezamenlijke activiteiten organiseren, leven in een duurzaam ontwikkeld gebouw. Maar we waren er nog niet aan toe. We werkten allebei nog, de kinderen waren net de deur uit en vroegen ons te klussen in hun nieuwe onderkomens. Inmiddels zijn we 6 jaar met pensioen en zagen Remise voorbijkomen. We keken elkaar aan…daar gaan we heen..! De vibe met de mensen van het wooncollectief voelde goed. Nu hebben jullie al verschillende Algemene Ledenvergaderingen gevolgd. Er zal veel op jullie afkomen. Kun je daar iets over vertellen? We werden meteen in het diepe gegooid. We konden ons voorbereiden door in Dropbox notities en verslagen te lezen van allerlei werkgroepen. We moesten al vrij snel nadenken en onze mening geven over het isoleren van het gebouw en gingen als een razende uitzoeken wat Strotec inhield (geen notie van). Wat zijn de voordelen, welke alternatieven zijn er? Dat vonden we erg spannend, maar we beseften dat we in een rijdende trein stapten, die al een lang traject heeft afgelegd en doordendert. Ons gevoel is nog steeds goed. De manier waarop er vergaderd wordt, informatie wordt gedeeld, ieder zijn mening kan geven, met respect naar elkaar geluisterd wordt, besluiten worden genomen, verdient alle lof. Jullie zijn ook uitgenodigd om deel te nemen aan een werkgroep. Naar welke groep gaat je voorkeur en waarom? Odilia: omdat ik het leuk vind om activiteiten te bedenken en te organiseren ben ik bij die werkgroep gegaan. Op een van de laatste dagen van de maand organiseren we een leuke, interessante activiteit en we sluiten meestal af met een maaltijd. Gerard: ik bij de werkgroep Triborgh-Fabriekskwartier, omdat ik geïnteresseerd ben in wie er om ons heen komt te wonen en wat we met en voor elkaar kunnen betekenen. We hopen samen met de toekomstige bewoners van Wooncollectief Remise vele mooie jaren te beleven.
Bert: Het zal toch niet waar zijn dat..? en Is het wel mogelijk..?
Nog maar kortgeleden werd mij duidelijk dat op termijn een nieuwe woonplek voor mij het antwoord mag zijn. Ik woon nu in een sociaal betrokken omgeving waarbij je bij noodzaak, om steun en hulp kunt vragen. Dat bleek maar weer toen met kerst het water naar binnen stroomde en in minder dan ’n kwartier na de oproep een waterzuiger binnen werd gedragen. Juist dit is een drijfveer voor mij in de keuze van een nieuwe woonplek met nog een stapje extra. Op afzienbare termijn wil ik naar een nieuwe woonplek. Het kenmerkt mij om in acceptatie en in verbinding te willen zijn met wat zich doet en aandient. Maar nu dat er sprake gaat zijn van een nieuwe woonplek, Hoe zou die er dan uit mogen zien? Met de basiswaarden: zelfstandig, in een prettige woonomgeving met beweging om me heen en met aandacht voor de mensen om je heen wordt voor mij veel omschreven. Mooi als zo’n plek voor mij te verwezenlijken is. Dit bracht mij ertoe meer zicht te gaan krijgen op concrete mogelijkheden en initiatieven. Zowel fysiek, in gesprek met mensen en organisaties als de digitale route. Omslag.nl was veelal mijn startpunt van mijn zoektocht op de digitale weg. Het was de agenda op deze site die me attendeerde op de bijeenkomst van Remise (toen nog Wonen in de Toekomst) in februari 2024. Een terdege bijeenkomst met duidelijke en eerlijke info aan het begin van het concrete traject. Met duidelijk ook de energie van een groep mensen die zich al veel heeft ingespannen om te komen waar het nu is. Vanaf mijn eerste kennismaking zijn de vragen, ‘Het zal toch niet waar zijn dat…?’ en ‘Is het wel mogelijk….? met me meegegaan. Met deze vragen zette ik de stappen die mij werden aangereikt. Het boeit mij dat een groep mensen al zoveel inspanning heeft geleverd om een gezamenlijke wens voor elkaar te krijgen en dat een even zo’n groep mensen antwoord probeert te vinden op hun vervolgstap. Een mooi en inspirerend avontuur. Juist dit laatste is gaan wegen in mijn besluit om in te stappen. Een poging om meer zakelijk en met meer objectieve facetten een afweging te maken, stokte. Naast plussen zijn ook minnen weer te geven en wat zijn nu eigenlijk minnen en plussen. Kortom toen het financiële beeld gunstiger was dan vooraf ingeschat hebben het avontuur en de basiswaarden hun werking gedaan. Ben in april 2024 ingestapt en in no time onderdeel van het collectief. Grandioos.
Marjo: Het is een nieuwe fase,
het voelt als een avontuur.
Interview met Marjo en Johan – toekomstige bewoners van Remise Hoe oud zijn jullie? We zijn 64 en 63 jaar, geworden in 2025. Hoe zijn jullie bij Remise terechtgekomen? In 2017 begonnen we ons te oriënteren op nieuwe woonvormen, aanvankelijk vooral in Breda. Het idee van gezamenlijk wonen sprak ons erg aan. We stonden ingeschreven voor de nieuwsbrief van Kilimanjaro, waarin een aankondiging stond voor een voorlichtingsbijeenkomst in Tilburg, in februari 2024. Die bijeenkomst hebben we bezocht en nog diezelfde maand meldden we ons aan. We hadden eerder ook al bij andere initiatieven gekeken, maar veel daarvan liepen vast omdat er geen geschikte grond beschikbaar was. Wooncollectief Remise had die wél. De uitspraak tijdens de bijeenkomst – “We willen straks met de rollator naar de kroeg kunnen” – sprak ons enorm aan. De locatie vinden we aantrekkelijk: dichtbij het levendige centrum, met winkels, kroegjes én de natuur binnen handbereik. De verhuizing van Breda naar Tilburg roept soms verbazing op in onze omgeving, maar voor ons voelt het goed. Waarom deze stap nu? In 2010 hebben we ons eigen huis nog levensloopbestendig gemaakt, maar we beseffen dat met het ouder worden je sociale kring kleiner wordt. En juist die sociale verbondenheid is ontzettend belangrijk. Wat is er dan beter dan wonen met mensen die ook waarde hechten aan gezamenlijkheid? Een gedeelde ruimte waarin je elkaar op een laagdrempelige manier kunt ontmoeten en leuke dingen samen kunt doen – spelletjes, koken, eten, yoga. De appgroep die we nu al gebruiken om elkaar uit te nodigen, werkt goed. We doen van alles: wandelen, naar tentoonstellingen, enzovoort. De huidige groep voelt nu al heel vertrouwd aan. Mensen die kennismaken, zijn vaak onder de indruk van de goede sfeer en de ‘klik’ in de groep. Wat spreekt jullie nog meer aan? Het duurzame karakter is voor ons een grote plus. Zo willen we graag leven: duurzaam bouwen, duurzaam wonen, spullen delen. Niet 24 boormachines achter 24 voordeuren terwijl je ze amper gebruikt. Binnen de groep stimuleren we elkaar. Het houdt je scherp en daagt je uit om buiten je eigen bubbel te kijken. We hopen ook op interactie met de rest van de wijk. Iedereen heeft z’n eigen voordeur – je bepaalt zelf hoe actief je deelneemt. Er is geen verplichting, maar als je niks met de groep wilt, is een collectief misschien niet de juiste keuze. We hebben in onze omgeving gezien dat veel mensen te lang wachten met het zoeken naar een fijne plek om oud te worden. Zonde. Je kunt er beter op tijd bij zijn. Zijn er ook uitdagingen? Het parkeerbeleid was even schrikken. In eerste instantie zagen we het als een probleem, maar inmiddels voelt het juist als een opluchting. Geen gedoe meer over welke auto we moeten nemen, onderhoud, winterbanden… Met een deelauto heb je daar geen zorgen over. Wel zo relaxed. De camper houden we voorlopig nog wel – daar zoeken we nog een plekje voor. We zijn ons er ook van bewust dat de groep op dit moment vooral uit hoogopgeleide, ‘linkse’, witte mensen bestaat. Het zou mooi zijn als het in de toekomst wat meer gemengd en inclusief wordt. Hoe ervaren jullie het idee van kleiner wonen? Dat was even wennen – van heel veel m² naar 90 m². Nu we de ruimte hebben, bewaar je makkelijk te veel. Spullen van overleden dierbaren, boeken, herinneringen… We zijn al aan het inkrimpen. Boeken zetten we bijvoorbeeld in het minibieb-hoekje bij ons huis. Ook spullen van onze kinderen liggen nog bij ons opgeslagen. Opruimen doen we stap voor stap. Tijdens gezinsbijeenkomsten kijken we wat weg kan. Dozen waarvan niemand iets blijkt te missen, gaan uiteindelijk naar de kringloop. Eerst wilden we per se een logeerkamer, maar nu kijken we of er een goede B&B in de buurt is voor gasten. En de tuin? Johan: "De zorg voor de tuin straks niet meer hebben – heerlijk. Wel een tuin kunnen gebruiken, maar er niet alleen verantwoordelijk voor zijn. Daar kijken we naar uit." Tot slot – wat voelen jullie bij deze stap? Marjo: "Ik heb er zin in. Het is een nieuwe fase. Een beetje als weer gaan studeren: veel tijd, nieuwe vrienden maken, een andere stad leren kennen. Kroegjes ontdekken, nieuwe omgeving verkennen. Het voelt als een avontuur.”
Wat me eerst tegenhield, was het idee van kleiner wonen.
Als actieve 73-jarige was ik niet echt bezig met mijn toekomstige woonsituatie, maar een artikel in het Stadsnieuws wekte mijn interesse. Na een kennismakingsgesprek was ik meteen gecharmeerd van de sfeer en besluitvorming binnen de groep. Wat me eerst tegenhield, was het idee van kleiner wonen. Toch zag ik al snel de voordelen: minder spullen betekent meer overzicht, minder onderhoud en een duurzamer leven. Ontspullen voelde bevrijdend – ik had zelfs al een compact, opvouwbaar spinnewiel aangeschaft! Ik doe het liever zelf nu ik het goed kan, dan er later mijn kinderen mee op te zadelen. Bij Remise vond ik geen suffe club, maar een groep enthousiaste mensen die samen iets moois willen opbouwen. De combinatie van privacy en gemeenschappelijkheid spreekt me aan: spontane en geplande activiteiten, hulp bieden en ontvangen, en altijd bekenden in de buurt voor een praatje. Mijn hobby’s, zoals wol spinnen, verven, breien en tuinieren, kan ik hier prima blijven uitoefenen. En met Leijpark, Moerenburg en Het Baksche Ven dichtbij, blijf ik ook lekker in beweging. Ik heb alle vertrouwen in deze groep en kijk ernaar uit om samen een fijne woonomgeving te creëren!
